dinsdag 18 september 2012

El Salar de Uyuni

Vrijdagavond met de camacoche vertrokken naar Uyuni: niet voor herhaling vatbaar. 584 km, waarvan 180 onverharde grond. Na 12u komen we totaal door elkaar geschud aan in Uyuni. We hebben amper geslapen. We ontbijten bij een Zweedse die hier blijven hangen is en drinken zowaar uit Ikea tassen.
Om 10u30 vertrekken we naar de Salar samen met een Japanese en een Duitse studente, onze chauffeur Javier, die ook onze kok en gids is in de 4 x 4. Eerst bezoeken we een trein kerkhof in de middle of nowhere. Wat we daarna zien is met geen woorden te beschrijven. De beste vergelijking is een totaal plat ski-oord maar dan oneindig groot. We nemen veeeeel foto's. Plots in the midle of nowhere een 'eiland' van rotsen en cactussen van honderden jaar oud. Het uitzicht boven op de rotsen is prachtig. Rond
om rond omgeven door de zoutvlakte.
Voor we de zoutvlakte verlaten vraagt Javier of we nog wat foto's willen nemen. Om Kristof een plezier te doen stoppen we nog een keer. We stappen uit en horen een band leeglopen. Reserve band, die bij ons de keuring niet haalt, wordt opgelegd. We rijden door naar onze 'refuge' waar we zullen overnachten. Een huis gebouwd uit zoutblokken, tafels, stoelen, bedden, alles gemaakt van zoutblokken. Hier woont een gezin met 6 kinderen,er slapen 18 toeristen. Wat een armoede, niets van gezelligheid, elektriciteit van 19u tot 22u. Na een simpele maaltijd liggen we om 20u30 in bed. We kruipen diep in onze slaapzak, want we vertrouwen de properheid van de lakens niet echt. Het zouten huis absorbeert overdag de warmte van de zon en geeft die 's avonds weer af. Ondanks de vrieskou buiten hebben we het warm in onze slaapzak. We zijn weeral doodop en slapen ondanks de primitieve omstandigheden zeer goed.
Dag 2. Vertrek om 7u. We rijden 4 uur door een desolaat landschap. De mensen hier leven van de quinoia en de lamakweek. We zien vulkanen al dan niet actief. Bergen in verschillende kleuren afhankelijk van de mineralen die er te vinden zijn. Borax, zwavel, koper, kalk. Het ligt er allemaal voor het rapen. Tegen de middag komen we aan bij een lagune, vol met flamingo's. We rijden verder door een maanlandschap en stijgen verder er verder. We komen een rots tegen in de vorm van een boom. Het begint echt koud te worden. Onze volgende halte is onze slaapplaats aan de Laguna Colorada. Deze lagune is rood gekleurd door de algen en de micro-organismen die er in zitten. Ze noemen het 'el sangre de los flamingos' Hoogte 4278 m. Het waait er verschrikkelijk en het is er vreselijk koud. Slaapplaats is een groot woord: een barak, een bepleisterde zwijnenstal, met amper ramen. 2 vieze WC's voor 20 man. De sjas van de wc is een jerrycan die je moet vullen met water uit een ton. Lavabos zonder water. Scouts zijn beter gelogeerd. We hebben allemaal onze grenzen verlegd. We spelen UNO met onze medereizigers dik ingeduffeld met alle fleecen die we hebben en kruipen heel diep in onze slaapzak.
Dag 3. Vertrek 6u richting zwavelgeisers. Daarna gaan we naar natuurlijk warm water poel. Buiten -10, watertemperatuur 30. We 'springen' erin en genieten enorm van het heerlijke water na 2 dagen zonder water. We rijden nog verder en komen nog een witte lagune en een groene lagune tegen. Daarna rijden we terug naar Uyuni. Onderweg loopt ook onze reserveband leeg. Een andere jeep met toeristen leent zijn reserveband uit. Onderweg zien we nog een witte lagune waar enorm veel borax inzit die ook gewonnen wordt. Een vallei van stenen door een vulkaanuitbarsting is onze laatste halte voor we in Uyuni zijn. We hebben in totaal 820 km gereden en zijn moe, vuil, maar voldaan.
Straks nemen we de bus naar Potosi en hopen daar om 23u aan te komen. Ons hotel is gereserveerd en we kijken uit naar een normaal bed en een warme douche.
We hebben duidelijk verkeerd gekozen: het is een vies en vuil hotel. We laten Potosi voor wat het is en gaan de mijnen toch niet in. We gaan straks met de taxi naar Sucre. Voor vanavond in Sucre reserveren we in het duurste hotel van de stad.

5 opmerkingen:

  1. Hey Ria en vriendinnen,

    Wat hebben jullie al veel meegemaakt, het is de moeite.
    Op dit moment loopt op 2be een programma over trucks in Bolivia wat een toeval.We hebben de zoutvlaktes, La Paz en de dodenweg al kunnen zien op tv. Hopelijk moeten jullie niet over die weg passeren met de bus, het ziet er angstaanjagend uit. Nog veel plezier en geniet nog met volle teugen van jullie reis.
    Groetjes Anniek

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo allemaal, de volgende voorbereiding van jullie reis moeten jullie meedoen aan een Robinson editie. Ja je bent jong en je wilt wat. Ik versta dat. Nu moeten jullie wel doorbijten. Een dikke proficiat en een 8 op 10 voor moed en zelfopoffering. Bedenk dat je daar jaren zult van kunnen genieten en ervan vertellen tegen je kleinkinderen. Veel liefs Mia en Etienne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Amai mams en mede-avonturiers!
    Geweldig verhaal en zo blij om eindelijk eens ne foto te mogen aanschouwen!
    Ik hoop dat m'n jas je een beetje warmte brengt. Papa vertelde deze morgen dat jullie te afgepeigerd waren om de mijnen in te gaan.. Begrijpelijk natuurlijk, maar ook meteen een reden om ooit eens terug te gaan, niet?
    Grappig hoe jullie reservewielen verslinden.. hopelijk niet teveel dooreengeschud op die 180km landwegen.. ik kan me alleen maar voorstellen wat een ervaring die rit op zich al moet geweest zijn!
    Niemand moeten helpen uit het warme water ginder? Ik zie dat je mijn redderspetje op hebt :-D
    Enneuh.. ikea glazen in Bolivië?! Feitelijk al Hollanders tegengekomen?
    Zeker zoals nonkel en tante zeggen; kilo's fleur de sel meenemen hé! Kunnen we hier ook eens lekkere cavia's uitproberen of een paar van die over-uitgedoste chiuaua's ;-)

    Dikke zoen en tot gauw! Casa Main begint te naderen hé mamesita?!!!

    K


    BeantwoordenVerwijderen
  4. Madammen toch!

    Wanneer ik jullie verhaal lees dan zit ik soms te lachen, te gniffelen, ik kan me jullie belevenissen levendig voorstellen, ik zie ze zo voor mijn ogen, ik zie jullie gezichten en dan moet ik lachen, ook al weet ik dat niet alle belevenissen even leuk zijn, maar dit is het leuke aan een avontuur, je weet nooit wat er op je weg komt, je denkt dat je weet waaraan je begint, maar niets is minder waar en daarom noemen ze het ook een avontuur!

    AVONTUUR: zelfstandig naamwoord, avon/turen (meervoud), onverwachte, spannende gebeurtenis,belevenis. Synoniem: een avontuurtje hebben (die mogen jullie zelf inkleuren). AVONTUURLIJK: bijvoegelijk naamwoord, met veel avonturen, gewaagd, boeiend, afwisselend, ondernemend, onzeker, romantisch, zonderling, ...

    Alles wat jullie nu beleven = avontuur/avontuurlijk!

    Geniet nog even van jullie avontuur en wij beginnen nu een klein beetje af te tellen naar jullie thuiskomst, ja An, je wordt gemist en Roos, er is echt geen kot meer te houden met jouw vent, hij doet rare dingen, zo verschijnt hij in zijn "fanfarebroek" op het werk, meer moet ik niet vertellen zeker! Nee, je hoeft je geen zorgen te maken, hier gaat het goed!

    Groetjes en een echte "Brugsche beze"...
    Tot binnenkort,
    Mieke.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Ria,

    Zo een avontuur, gewoon ongelooflijk, we kijken uit naar je thuiskomst! Wat ga je kunnen vertellen. Geniet nog van je verblijf, tot gauw ;-)
    Vandaag feestje van de Mirte stekkers, we praatten nog van jou en je belevenissen.

    gr Martine

    BeantwoordenVerwijderen